មហាម៉ាត់ ជាសាស្ត្រាចារ្យរបស់ជនជាតិអារ៉ាប់ កើតនៅស្រុកមេកៈ (Mecque) រវាង ព.ស. ១១១៣ និង គ.ស. ៥៧០ ជាពូជវង្សត្រកូលរបស់ហស្ជេម (Haschem) ដែលជាវង្សមានឈ្មោះល្បីល្បាញទូទៅក្នុងពួកកូរេឥច្ច (Koréichite) កំព្រាតាំងពីតូច ជីតាយកទៅចិញ្ចឹម តមកខាងក្រោយអត់អំពីជីតាទោ បានទៅនៅអាស្រ័យនឹងឪពុកមាឈ្មោះអាប៊ូតាលេប (Abou-Talep) មានការចិញ្ចឹមជីវិតដោយពាណិជ្ជកម្ម មានលក្ខណៈជាបុគ្គលមានសេចក្ដីក្លាហានអង់អាច មានចិត្តសាធារណ៍ ចិត្តទូលាយ បាននាងកដិដជៈ ជាស្ត្រីមេម៉ាយ មានទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភជាភរិយា។ អាស្រ័យហេតុនេះ ទើបបណ្ដាលឱ្យមហាម៉ាត់មានឥទ្ធិពល មានអនុភាពរីកធំទូលាយឡើងក្នុងជាតិរបស់ខ្លួន។
មកដល់អាយុ ៤០ ឆ្នាំ មហាម៉ាត់មិនទាន់សម្រេចកិច្ចការពិសេសអ្វីមួយដែលអាចឱ្យគេទាយបាន ថាជាមហាបុរសនៅឡើយ។ សម័យមួយនោះ គាត់ដកថយទៅរកកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់ ដើម្បីស្មិងស្មាធិ៍ចម្រើនមេត្តាភាវនា។ រាត្រីមួយ គាត់នៅសម្ងំក្នុងរូងភ្នំហិរៈ តាមពង្សាវតារអារ៉ាប់និយាយថា៖ មានទេពតាចុះមកហើយត្រដាងក្បួនបង្ហាញប្រាប់ថា៖ «ឯងមើលទៅ»។ មហាម៉ាត់ប្រកែកថា៖ «ខ្ញុំមិនចេះអានទេ»។ ទេពតានោះក៏ចាប់សក់លើកក្បាលទង្គិចផ្ទប់ទៅលើផែនដីអស់វារៈ បីដង ហើយប្រាប់ម្ដងទៀតថា៖ «អានក្បួននេះទៅ! សុទ្ធតែជាព្រះនាមព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានបង្កើតវត្ថុគ្រប់យ៉ាង»។ ម្ដងនេះមហាម៉ាត់អានបាន ហើយឮសូរសម្លេងប្រាប់មកទៀតថា៖ «អ្នកឯងជាសាវករបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ»។
តាំងពីពេលនោះមក មហាម៉ាត់បានឡើងនាមជា៖ នប៊ី សម្គាល់ខ្លួនថា «សព្វញ្ញូ» ចាប់ផ្ដើមប្រកាស
សាសនាថ្មី ដែលខ្លួនឱ្យឈ្មោះថា៖ ឥស្លាម «ជំនឿស្រោចស្រង់សត្វ»។ បុគ្គលដែលមានជំនឿពិតក្នុងសាសនា នេះបាននាមថា មុស៊ុលម័ន (ឥស្លាមសាសនិកជន ឬឥស្លាមិកជន) ពួកនេះដំបូងមានចំនួនតិចទេ តអំពីពេលនោះរវាង៣ ឆ្នាំ មហាម៉ាត់ទើបតែនឹងញ៉ាំងឱ្យភរិយា និងអាលីដែលជាបងប្អូនជីដូនមួយហើយនិងខ្ញុំកំដររបស់ខ្លួន ព្រមទាំងអ្នកស្រុកមេកៈខ្លះឱ្យចូលសាសនាថ្មីបាន។
ដល់រវាង ព.ស. ១១៥៧ គ.ស. ៦១៤ មហាម៉ាត់បានប្រជុំគណៈបាមោក្ខបុគ្គល ដែលជាមេពួកក្រុមរបស់ខ្លួនហើយសួរថា៖ «បណ្ដាអ្នកទាំងអស់គ្នា អ្នកណាអាចធ្វើជាបងប្អូនរបស់ខ្ញុំ ជាមេទ័ពរបស់ខ្ញុំ ជាសេនាបតីរបស់ខ្ញុំ?»។
អាលីស្ទុះក្រាកភ្លែតឡើងឆ្លើយតបថា៖ «ខ្ញុំអាចទទួលរ៉ាប់រងបាន បើមានអ្នកណាមួយរឹងទទឹងនឹងលោក ខ្ញុំនឹងចាប់កាច់ធ្មេញ នឹងឆ្កៀលភ្នែក នឹងវះពោះ នឹងបំបាក់ជើងចោល»។
លទ្ធិថ្មីនេះ នាំឱ្យផ្ទុយទាស់នឹងអ្នកទាំងពួងជាខ្លាំង បណ្ដាលឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់នឹងសេចក្ដីទោមនស្សដល់ពួកកូរេឥច្ឆជាច្រើន ។ ហេតុនោះ ទើបនាំឱ្យមហាម៉ាត់ មានទុក្ខទោសគួរដល់សេចក្ដីស្លាប់ ក៏ភៀសខ្លួនរត់ចេញចាកស្រុកមេកៈ ទៅនៅស្រុកអ៊ីអាគ្រេប ដែលខ្លួនឱ្យឈ្មោះថា ម៉េឌីន (Médine) សំគាល់សេចក្ដីថាក្រុងរបស់មហាម៉ាត់។
ការរត់ទៅនេះជាកិច្ចសំខាន់ ក្នុងពង្សាវតារឥស្លាមិកនិកាយទាំងជាកាលចាប់រាប់ មហាម៉ាត់សករាជ តាំងពីនោះមកផង (១៦ កក្កដា គ.ស. ៦២២)។
មហាម៉ាត់នៅក្នុងទីនោះ មិនយូរប៉ុន្មាន ក៏តាំងប្រជុំអស់ពួកមេក្រុមរបស់ខ្លួនបង្កជាកូនទ័ពលើកចេញមកវាយ ពួកកូរេតច្ជ ត្រាតែមានជ័យជម្នះ ហើយបានជាសាស្ត្រាចារ្យនៅស្រុកមេកៈ តមកយកបានកន្លែងវិហារ «កាអាបា» ដែលជាទីបូជនីយដ្ឋានសម្រាប់គោរពបូជានៃពួកអារ៉ាប់ទូទៅ ហើយទាំងបានបំផ្លាញរូបសម្រាប់គោរពក្នុងទីនោះអស់ ៣០០ រូប ហើយនិយាយថា៖ «សេចក្ដីពិតមកដល់ហើយ សេចក្ដីកុហកចូរសាបសូន្យទៅ»។
ក្នុងរវាងពីរឆ្នាំមុនទីបំផុតអាយុរបស់មហាម៉ាត់ៗ បានផ្សាយសាសនាបញ្ចុះបញ្ចូលពួកអារ៉ាប់បានទាំងអស់ក្នុង ព.ស. ១១៧៥ គ.ស. ៦៣២ មានពួកឥស្លាមិកបរិស័ទរាប់សែន នាំគ្នាទៅគោរពបូជានៅស្រុកមេកៈ។ ក្នុងឆ្នាំនេះ សាស្ត្រាចារ្យមហាម៉ាត់ ដឹងខ្លួនថាជិតដល់មរណកាលហើយ ទើបប្រកាសថា «បើខ្ញុំបានវាយបងប្អូនខ្ញុំណាមួយ ឱ្យគេវាយខ្ញុំចុះ បើខ្ញុំនៅជំពាក់បំណុលញាតិណាមួយ នេះនែប្រាក់សម្រាប់សង» ខណៈនោះមានដំណាលថា៖ មានបុរសម្នាក់មកទារប្រាក់ចំនួន ២-៣ រៀល។ មហាម់ាត់សងភ្លាម ដោយសេចក្ដីត្រេកអរថា នឹងបានរួចបំណុលក្នុងលោកនេះនឹងលោកខាងមុខ៕
No comments:
Post a Comment