កាល ពីព្រងនាយ នៅលើកោះមួយមានអារម្មណ៍ ជាច្រើននៅទីនោះ ដូចជា អារម្មណ៍ រីករាយ សោកសៅ ក្តីស្រលាញ់ ភាពស្រស់ស្អាត។ល។
ថ្ងៃមួយ មានការ ប្រកាសអាសន្ន ថាកោះនោះ នឹងលិច នៅក្នុង ពេលឆាប់ៗនេះ ហើយ ដូច្នេះ ពួកគេទាំងអស់គ្នា ក៏ប្រញាប់ រៀបចំទូក ដើម្បីចាកចេញពីលើកោះនេះ រៀងៗខ្លូន។
ក្នុងពេលនោះ មានតែក្តីស្រលាញ់ មួយប៉ុណ្ណោះ ដែលមិនព្រមចាកចេញ ព្រោះគេចង់នៅលើកោះនេះរហូតដល់ដំណាក់កាលចុង ក្រោយ។
នៅពេលដែលកោះនោះលិចជិតផុត ក្តីស្រលាញ់ ក៏សំរេចចិត្ត ហៅ អោយគេជួយ។ នៅពេលនោះ ចំពេលដែល ភាពស្តុកស្តម្ភ កំពុងអ៊ុំទូកដ៏ធំមួយ ឆ្លងកាត់តាមទីនោះ។ ឃើញដូច្នេះ ក្តីស្រលាញ់ ក៏ស្រែកហៅ ថា “ ភាពស្តកស្តម្ភ តើអ្នកអាចជួយខ្ញុំចេញពីកោះនេះបានទេ ? ” ពេលនោះភាពស្តុកស្តម្ភក៏ឆ្លើយ “ទេ! ខ្ញុំមិនអាចជួយអ្នកបានទេ ព្រោះ នៅលើទូករបស់ខ្ញុំ ផ្ទុកពេញដោយមាស ពេជ្រ ជាច្រើន គ្មានកន្លែង ទំនេរសំរាប់អ្នកទេ " ។
បន្ទាប់ មក ក្តីស្រលាញ់ ក៏សំរេចចិត្តស្រែក ហៅ ភាពស្រស់ស្អាត ដែលកំពុង តែជិះទូកដ៏ស្រស់ស្អាតឆ្លងកាត់ទីនោះ អោយជួយ។
ភាពស្រស់ស្អាត ឆ្លើយ "ទេ! ខ្ញុំមិនអាចជួយអ្នកបានទេ មើលទៅខ្លួនអ្នក ទទឹកហើយប្រឡាក់ប្រឡូក ទៀត វាធ្វើអោយ គគ្រិច ខិងខូចទូករបស់ខ្ញុំ "។
ចំណែក ឯ ភាពសោកសៅ ក៏នៅក្បែរនោះ ដែរ ក្តីស្រលាញ់ ក៏ស្រែកហៅ អោយជួយ ” បងសោកសៅ តើបងអាចឲ្យខ្ញុំទៅជាមួយ បងផងបានទេ? ”
ភាពសោកសៅ ក៏ឆ្លើយឡើងថា " ទេ! ក្តីស្រលាញ់ ខ្ញុំសោក សៅណាស់ ខ្ញុំចង់នៅម្នាក់ឯង ” ។
អារម្មណ៍រីករាយ ក៏ឆ្លងកាត់ទីនោះដែរ ប៉ុន្តែ ដោយសារនាងរវល់ តែរីករាយ ពេក មិនបាន លឺ ក្តីស្រលាញ់ស្រែក ហៅអោយ ជួយនោះទេ។ រំពេចនោះស្រាប់ មានសម្លេងមួយបានបន្លឺឡើង ថា “មកជាមួយខ្ញុំមក ក្តីស្រលាញ់ ចាំខ្ញុំជួយចម្លងអ្នក ”។ ក្តីស្រលាញ់ សប្បាយ ចិត្តពេក ធ្វើអោយ នាងភ្លេចសួរ ឈ្មោះ សប្បុរសជននោះ។ នៅពេលដែលពួកគេបានមកដល់ច្រាំ សប្បុរសជននោះ ក៏ធ្វើដំណើរទៅផ្ទះបាត់ទៅ ។ ក្តីស្រលាញ់ ដឹងថាខ្លួន ជំពាក់គុណ សប្បុរសជននោះ នាងក៏ដើរទៅសួរ ចំណេះដឹង ថា “តើអ្នកដែល ជួយខ្ញុំនោះ គេជានរណា? ” គាត់គឺពេលវេលា ចំណេះដឹងឆ្លើយ ។ ហេតុអ្វី ពេលវេលា ព្រម ជួយខ្ញុំ ? ក្តីស្រលាញ់សួរ ។ ចំណេះដឹងក៏ឆ្លើយតបថា “ព្រោះ មានតែពេលវាលា ទេ ទើបដឹង ថា ក្តីស្រលាញ់ មានតំលៃធំធេងប៉ុណ្ណា ” ៕
No comments:
Post a Comment