ជីវិតកើតមកក្នុងលោកសន្និវាសដ៏ធំធេងនេះ
កើតមកសម្រាប់តស៊ូក្នុងផ្លូវដ៏ឆ្ងាយ នៃឆាកជីវិត ដែលពាសពេញទៅដោយមហាបញ្ហា
ភាពទុក្ខសោក ភាពសង្រេង ជំរៅនៃជីវិត ពិតជានៅសែនឆ្ងាយ
ស្ទើរតែពេលខ្លះឈោងចាប់មិនដល់ ។ទីដៅចំណុចនៃជីវិតត្រូវមាន
លក្ខខណ្ឌជាច្រើនដែលយកមកអនុវត្តជាប្រចាំក្នុងឆាកជីវិត។
ជីវិតត្រូវបានតស៊ូតាំងពីពេលដែលចាប់ផ្តើមចាប់បដិសន្ឋិនៅក្នុងផ្ទៃរបស់អ្នកម្តាយ
បន្ទាប់មកត្រូវបានតស៊ូនៅក្រៅឆាកនៃផ្ទៃម្តាយ តស៊ូតាំងពីកុមារភាព រៀនដើរ
រៀននិយាយ រៀនហៅប៉ាម៉ាក់ រៀនសព្វរៀនគ្រប់ រហូតដល់វ័យកម្លោះក្រមុំ
ដែលវាមិនខុសអីនឹងសុភាសិតខ្មែរមួយឃ្លាពោលថា មានជីវិត គឺ តស៊ូ
មកដល់ពាក់កណ្តាលផ្លូវនៃកម្លោះក្រមុំនេះ
ពិតជាក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដែលតម្រូវឲ្យមានចិត្តថ្លើម ភាពប្រតិពទ្ឋ័
ភាសាផ្អែមល្អែម ដែលគេហៅថា សេចក្តីស្នេហានោះអី ឬម្យ៉ាងទៀតគេហៅថាសង្សារ
សង្សារចក្រ គឺវាមិនខុសអីនឹងវដ្តសង្សាចក្រនោះទេ
។សង្សារត្រូវបើកឆាកជីវិតដោយផ្តើមចេញពីមនុស្សពីរនាក់ដែលយោគយល់ចិត្តថ្លើមគ្នា។ជាមួយនេះដែរមានមតិមួយបានលើកឡើងថា
“ភាពជាយុវវ័យគ្មានសង្សារដូចគ្នានឱជារសនៃជីវិត” តើមតិនេះពិតជាត្រឹមត្រូវទេ?
ក្នុងល្គឹកនេះយើងបែរមកមើលភាពជាក់ស្តែងជីវិតនាពេលបច្ចុប្បន្នកាលនេះមានយុវវ័យជាច្រើនមានភាពភ្លើតភ្លើនក្នុងរឿងស្នេហា
ហ៊ានធ្វើរឿងខុសគន្លងប្រពៃណី
រហូតឈានដល់ការបោះបង់ចោលការសិក្សាដែលអាចនឹងឈានចូលដល់ការធ្វើរឿងមិនគាប់បីដល់សង្គមទៀតផង
។ យុវវ័យជាសរសរទ្រូងនៃប្រទេសជាតិ ដែលមិនអាចខានបាន
ក្នុចលនាក៏ដូចជាកម្លាំងចលករអភិវឌ្ឍន៍សង្គម
ភា្ជប់ជាមួយគ្នានេះដែរយុវវ័យពិតជាមានចំណងមិត្ត និងសេចក្តីស្នេហានេះឯង ។
ស្នេហាវាមិនខុសពីឱសថសម្រាប់ព្យាបាលនូវជំងឺនោះទេ គឺវាមានមុខពីរដូចគ្នា
វាអាចជះឥទ្ឋិពលល្អអាក្រក់ដូចគ្នា ជំងឺជាសះអាស្រ័យលើថ្នាំល្អ
ទោះជាថ្នាំនោះតម្លៃវាថោកក៏ដោយប៉ុន្តែវាអាស្រ័យលើគុណភាព
យ៉ាងណាមិញសេចក្តីស្នេហាក៏វាមិនខុសពីថ្នាំនោះដែរ។
បើរសនៃជីវិតគ្នានសង្សារគ្មានតម្លៃវានឹងមិនខុសអីពីថ្នាំនោះទេទី១
បើដំណើរនៃសេចក្តីស្នេហាដើរដោយរលូន នោះវាពិតជាប្រសើរថ្លៃថ្លាហើយទី២
បើបរាជ័យនៃដំណើរនេះវិញនោះពិតអាចធ្វើឲ្យមនុស្សហ៊ានធ្វើអ្វីៗដែលខ្លួន
នឹកស្មានមិនដល់ឡើយ អាចឈានដល់ការលះបង់ជីវិតក៏ថាបានដែរ។
អ្នកណាអាចហាមឃាតនូវទឹកចិត្តខ្លួនអ្នកបានក្រៅពីខ្លួនអ្នក
អ្នកណាហាមឃាតអ្នកមិនឲ្យមានស្នេហាក្រៅពីខ្លួនអ្នកទៅ
តើលើលោកនេះមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលមិនចង់បាននូវសេចក្តីស្រលាញ់?ខ្ញុំគិតថាប្រហែលជាគ្មានទេ។
រសនៃស្នេហានេះត្រូវបានផ្តល់តម្លៃឲ្យដោយុវវ័យមួយចំនួនដែលភ្លើតភ្លើនចំពោះស្នេហាតែប៉ុណ្ណោះ
ការផ្តល់តម្លៃនេះវាមិនខុសអីនោះទេ តែបើចេះផ្តល់តម្លៃឲ្យស្នេហា
គួរណាស់ផ្តល់តម្លៃដល់ការសិក្សាវិញដោយមូលសេចក្តីនេះទៅវិញទៅ គ្មានការសិក្សារៀនសូត្រគ្មានឱជារសនៃជីវិត
បើលក្ខខណ្ឌក៏ដូចជាសំណួរនេះវាដំណើរស្របគ្នានោះវិញពិតជាធ្វើឲ្យភាពជាយុវវ័យប្រកបដោភាពភ្លឺថ្លាត្រចះត្រចង់ជាមិនខានឡើយ
គ្មានអ្នកហាមយើងមិនឲ្យមានស្នេហានោះទេ តែបើមានស្នេហាកុំភ្លេចការសិក្សា
ត្រូវបែងចែកវាឲ្យដាច់ស្រឡះពីគ្នាចំពោះវាទាំងពីរ។
តម្លៃនៃស្នេហាក៏ដូចជារសនៃស្នេហាមានពិតនៅពេលដែលជោគជ័យលើការងារ
នោះស្នេហាក៏ជោគជ័យដែរហើយនោះជីវិតពិតជាមានឱរសជាតិហើយ៕
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
NEWS
http://www.everyday.com.kh/
http://www.kohsantepheapdaily.com.kh/
http://www.dap-news.com/
http://www.cambodiawindow.com/
http://www.cam111.com/
http://www.ksn-news.com/
http://www.cen.com.kh/
http://www.ken.com.kh/
http://www.clv-triangle.vn/
http://www.socialnews.com.kh/
http://www.kohsantepheapdaily.com.kh/
http://www.dap-news.com/
http://www.cambodiawindow.com/
http://www.cam111.com/
http://www.ksn-news.com/
http://www.cen.com.kh/
http://www.ken.com.kh/
http://www.clv-triangle.vn/
http://www.socialnews.com.kh/
http://www.camnews.com.kh/
http://www.cambodiaworks
http://www.cambodia.org
http://www.cambodiaworks
http://www.cambodia.org
No comments:
Post a Comment