រឿងហេតុនៅពីក្រោយអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះ វាបានកើតឡើងនៅទីក្រុងបុមបៃ ប្រទេសឥណ្ឌាកាលពីពេលថ្មីៗនេះ។
លោក Bapat បានដាក់បណ្តឹងសុំលែងលះភរិយារបស់លោក បន្ទាប់ពីនាងងមិនព្រមឲ្យមានកូន និងបានជម្រុញឲ្យស្វាមីរបស់ខ្លួនត្រូវពាក់ស្រោមអនាម័យនៅរៀង រាល់ពេលរួមរក្សជាមួយគ្នា។ លោក Bapat បានពោលប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មាន នៅឯតុលាការកន្លែងដែលលោកដាក់ពាក្យបណ្តឹងសុំលែងលះថា ’ភរិយារបស់ខ្ញុំ បានលើកយកបញ្ហាប្រាក់កាក់ក្នុងគ្រួសារមកធ្វើជាដើមហេតុនៃការមិន ព្រមឲ្យមានកូននោះ ដោយនាងបាននិយាយថា មិនទាន់មានលុយកាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យកកូននោះឡើយ ព្រោះខ្លាចគ្មានប្រាក់ចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាកូន។”
អ្នកទាំងពីរនេះបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍កាលពីឆ្នាំ ២០០៧ ក្នុងខែកុម្ភៈ នៅក្រោយនេះបន្តិចគឺនៅក្នុងខែមិថុនា ក្នុងឆ្នាំដដែល លោក Bapat បានលីខោអាវ ត្រឡប់ទៅនៅជាមួយក្រុមគ្រួសារវិញ ព្រោះតែខកបំណងជាមួយប្រពន្ធ ដោយសារនាងមិនព្រមបង្កើតកូនឲ្យលោក។
លោកមេធាវីរបស់លោក Bapat ដែលជាអ្នកកាត់ក្តីរឿងនេះបានប្រាប់ទៅចៅក្រមរបស់តុលាការថា កូនក្តីរបស់លោកចង់បានភរិយាមួយរូបដែលបានរៀនសូត្រចេះដឹង មានការងារល្អធ្វើ និងអាចធ្វើការគ្រប់យ៉ាងបាននៅក្នុងផ្ទះក្នុងនាមនាងជាភរិយា។
តែផ្ទុយពីអ្វីដែលលោក Bapat និងមេធាវីរបស់គាត់បានលើកឡើងទៅចៅក្រម, លោក Majinudar ដែលជាចៅក្រមកាត់ក្តីក្នុងរឿងនេះ បានមើលឃើញពីបញ្ហា ’បង្កឡើង” នៅក្នុងបណ្តឹង និងការដាក់បន្ទុកក្នុងបណ្តឹង ចំពោះមុខចៅក្រម ធ្វើឲ្យលោកចៅក្រមមិនយល់ស្របតាម ដោយបានប្រាប់ទៅលោក Bapat និងមេធាវីរបស់គាត់វិញថា ’ស្ត្រីមិនមែនជាទាសករ” នោះឡើយ។
បន្ទាប់ពីមានការប្រឆាំង មិនព្រមឲ្យលែងលះតាមពាក្យបណ្តឹងពីលោកចៅក្រម លោក Bapat បានព្យាយាមលើកឡើងពីចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់លោកថា ប្រពន្ធរូបនោះមិនចេះដាំស្ល និងគ្មានជំនាញសំអាត ឬថែទាំផ្ទះសម្បែងសោះ ទាំងនោះក៏ជាការមិនពេញចិត្តដែលមាននៅក្នុងអារម្មណ៍របស់លោក Bapat ដែរ។
នៅទីបំផុត តុលាការជាន់ខ្ពស់នៅទីក្រុងបុមបៃ បានបដិសេដចំពោះបណ្តឹងរបស់លោក Bapat ព្រមទាំងបានបញ្ជាក់ប្រាប់មកលោក Bapat វិញថា អ្វីដែលលោក Bapat បានលើកឡើងនោះ មិនអាចយកមកធ្វើជាសក្ខី និងសំអាងសំរាប់ការដាក់បន្ទុកធ្វើជាហេតុសុំលែងលះនោះបានឡើយ។
តែលោក Bapat នៅតែព្យាយាមពន្យល់ចៅក្រមពីហេតុផលរបស់ភរិយាគាត់ប្រាប់ទៅចៅក្រម បន្ថែមថែមទៀត តែជាឥតអំពើ ព្រោះចៅក្រមមិនយល់ស្របតាមការបកស្រាយរបស់លោក Bapat នោះឡើយ។
ចៅក្រមមួយរូបដេលបានចូលរួមប្រឹក្សាលើសំណុំរឿងប្តឹងសវលែងលះនេះ បានបកស្រាយថា :
នេះគឺជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដែលបានរៀបចំឡើងដោយចាស់ទុំតាមប្រពៃណី ដូច្នេះអ្នកទាំងពីរគួរបានស្វែងយល់ពីគ្នាឲ្យបានច្រើនសិន មុនពេលឈានដល់ការចូលស្តីដណ្តឹងជាប្រពន្ធប្តី មិនអាចរៀបការរួចទើបមកប្តឹងសុំលែង ថាប្រពន្ធមិនចេះដាំបាយ មិនចេះសំអាតផ្ទះសម្បែងនោះបានឡើយ ហើយក៏មិនអាចយករឿងត្រឹមប៉ុណ្ណឹងមកធ្វើជាលេសនៃការសុំលែងគ្នា បានដែរ។ ក្រៅពីនេះលោកចៅក្រមទាំងពីររូប បានសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើឪពុកម្តាយទាំងសងខាង គួរមើលឲ្យច្បាស់សិនថា កនៗទាំងសងខាងអាចរស់នៅជុំគ្នាបានទេ? ព្រោះការស្រឡាញ់ វាផ្ទុយគ្នាពីការរួមរស់ជាមួយគ្នា ព្រោះស្រឡាញ់ គឺជារឿងមួយដោយឡែក តែការរួមរស់ជាមួយគ្នា វាជារឿងមួយផ្សេង ត្រង់នេះ គឺជារឿងមួយ ដែលជាតួនាទីរបស់ឪពុកម្តាយជាអ្នកមើល និងជាអ្នកដឹង។
នៅទីបំផុតសំណុំរឿងសុំលែងលះនេះត្រូវបានទុកជាមោឃះ ដោយចៅក្រមបានបញ្ជាឲ្យលោក Bapat ត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយប្រពន្ធខ្លួនវិញ និងរកដំណោះស្រាយមួយសមស្របដោយខ្លួនឯង។
ឥណ្ឌា ជាប្រទេសមានអត្រាលែងលះតិចជាងគេបំផុតក្នុងពិភពលោក៕
No comments:
Post a Comment