Saturday, January 18, 2020
គ្រាន់តែបាត់បង់ស្នេហាសោះមិនមែនបាត់បង់ពិភពលោកទាំងមូលឯណា!
វាហាក់ដូចជាអារម្មណ៍ពេលកំពុងលង់ទឹកជិតដាច់ខ្យល់ស្លាប់អ៊ីចឹង ស្របពេលដែលមនុស្សម្នាក់ត្រូវភ្លក់រសជាតិឈឺចាប់ បន្ទាប់ពីភាពផ្អែមល្អែមព្រមទាំងការបរាជ័យក្នុងរឿងស្នេហា ។ គ្រប់ពេលដែលភ្ញាក់ពីគេង ចេះតែនឹកឃើញរឿងរ៉ាវសព្វគ្រប់បែបយ៉ាង ពេលខ្លះក៏ត្រូវយំទាំងគ្មានមូលហេតុ ។ រំលឹកដល់សភាពនោះម្តងៗចង់តែបិទភ្នែកគេងលក់រហូត កុំឱ្យភ្ញាក់ នឹងអាល់បានបំភ្លេចរឿងសៅហ្មងទាំងអស់ចោល ។
យ៉ាងណាក្តី សួរថាមាននរណាម្នាក់អាចជៀសផុតពីដំណាក់កាលវេទនានេះបានទេ? ច្បាស់ណាស់ត្រូវតែឆ្លងកាត់ ប៉ុន្តែខុសគ្នានៅត្រង់ថាអ្នកខ្លះឈឺចាប់ក្នុងរយៈពេលខ្លី ឯអ្នកខ្លះទៀតនៅត្រាំត្រែងចិត្តរយៈពេលយូរ ។ ទទួលស្គាល់ថា ពេលវេលាអាចជាអ្នកជួយផ្សះមុខរបួសឱ្យឆាប់ជា ប៉ុន្តែវាក៏ត្រូវការឱ្យអ្នករងគ្រោះចេះលេងសម្អាត និងថែទាំស្នាមរបួសនោះដោយខ្លួនឯងដែរ ។ ព្រះអាទិត្យលិចហើយក៏គង់រះវិញបាន ពេលភ្លៀងរួចមេឃក៏គង់ស្រឡះដូចគ្នា ចុះសម្រាប់មនុស្សដែលធ្វើឱ្យយើងឈឺចាប់វិញ បាត់បង់គេម្នាក់មិនមែនមានន័យថាត្រូវបាត់បង់ពិភពលោកទាំងមូលឯណា!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment