១-ចំណងស្នេហ៍ដំបូង គឺល្អស្អាតបំផុត
មនុស្សភាគច្រើន តែងមានទស្សនៈថា ស្នេហាប្រៀបនឹងដំណើរទេសចរណ៍១ គ្រាដែលយើងបានសម្លឹងឃើញជាលើកទី១ នូវទិដ្ឋភាពដ៏ស្រស់ត្រកាល របស់រមណីយ៍ដ្ឋានណាមួយនោះ ។ វានឹងធ្វើឲ្យយើងញាប់ញ័រ រំភើបចិត្ត បើប្រៀបនឹងការដែលយើងទៅទស្សនាជាលើកទី២ ទី៣ ឬ លើកក្រោយៗទៀត ។ ហេតុនេះឯង យើងនាំគ្នាធ្វើទំនាញថាៈ ស្នេហ៍ទី១ គឺល្អបំផុត! ។ ព្រោះថា វាពុំអាចមានអារម្មណ៍ដូចអ្វីៗ ដែលយើងបានទទួលនាគ្រាដំបូងឡើយ ។ប៉ុន្តែ បណ្ឌិត Jennifer Beer នៃសាកលវិទ្យាល័យ California បានធ្វើការសិក្សា ហើយសន្និដ្ឋានថាៈ ភាគច្រើននៃទំនាក់ទំនងគ្រាដំបូង គឺអាក្រក់ច្រើនជាងល្អ ។ តាមនោះ គឺៈ ការស្វះស្វែងរកចំណងទាក់ទងត្រឹមត្រូវ១ នាគ្រាដំបូង ច្រើនរងឥទ្ធិពលដោយចំណុះទៅលើ “មនុស្សគំរូ” ក្នុងសាច់ញាតិភរិយាៈ ឪពុកម្តាយ, បងប្អូន ឬ ក៏ភាពស្រស់សង្ហារសំបកក្រៅ អមជាមួយសុបិន្តដ៏វែងអន្លាយ... ពិបាកក្លាយជាការពិត ។ ប្រការនេះ ដោយអចេតនា វាបានបន្លាយនូវសុភមង្គលរបស់អ្នក ក្នុងស្នេហាដំបូងរួចស្រេចហើយ ។
សង្គមវិទូសញ្ជាតិអង់គ្លេស Malcolm Brynin លើកឡើងថាៈ ចំណងស្នេហ៍ចុងក្រោយ គឺល្អត្រកាលបំផុត ។ ហេតុផល គឺពេលនោះ អ្នកទាំង២ បានយល់ដឹងលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យរបស់ “ទាំងសងខាង” ជាក់ស្តែង នាំឲ្យមានការអធ្យាស្រ័យគ្នាប្រសើរឡើង ហើយវាប្រាកដជានាំអ្នកឆ្លងកាត់នូវសុភមង្គលចីរភាព១ ។ តួលេខស្ថិតិជាក់ស្តែងបានបង្ហាញថា ចំនួនអ្នកដែលធ្វើឲ្យចំណងស្នេហ៍គ្រាដំបូង ក្លាយជាអាពាហ៍ពិពាហ៍១ គឺទាបណាស់! ហើយការរួមរស់យូរអង្វែងបានក្នុងករណីនេះ ក៏ពិបាករកដែរ ។
២- នារីស្មោះ “ស្នេហ៍” ជាងបុរស
ការសិក្សា១នៅឆ្នាំ ២០១១ របស់សាកលវិទ្យាល័យ Pennsylvania បានរកឃើញថា យុវនិស្សិតប្រុសៗ ពេលចូលសិក្សានៅឆ្នាំទី១ ច្រើនធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ ច្រើនជាងយុវនិស្សិតស្រី មានវ័យស្របាលគ្នា ។ ការវិភាគដោយឡែក១ផ្សេងទៀត ពិភាក្សាពីសង្គម ក៏បានរកឃើញថាៈ ប្រុសៗទាំងនោះ ភាគច្រើន “សកម្មខ្លាំង” ក្នុងការយកចិត្តនារីៗ បំណងទទួលបនពាក្យថា “អូនស្រឡាញ់បង!” ។
អ្នកជំនាញការ Daniel S.Felix នៃសាកលវិទ្យាល័យ Nebraska Lincoln នៅទីក្រុង Lincoln រដ្ឋ Nebraska រួមជាមួយសហការី បានវិភាគឯកសារទាក់ទងជាមួយសុខភាពបុរស និងការលែងលះ ។លទ្ធផល គឺបុសដែលរស់នៅឯកោ មានអាយុខ្លីជាង បុរសដែលបានរៀបការ ព្រមទាំងមាននិន្នាការនៃសុខភាពធ្លាក់ចុះ ។ ក្រៅពីនោះ បរិមាណនៃបុរសដែលមានភរិយា ហើយលែងលះ ច្រើនតែប្រឈមនឹងការធ្វើអត្តឃាត ប្រើប្រាស់ និងញៀនថ្នាំញៀន, កើតរោគផ្លូវចិត្តខ្ពស់ជាងនារីៗច្រើនដង ។
៣-ចរិតផ្ទុយគ្នា នាំឲ្យមានសុភមង្គលជាង
មហាវិទ្យាល័យ ចិត្តសាស្ត្រ នៃសាកលវិទ្យាល័យ Columbai បានចាត់ចែងឲ្យមានការឃ្លាំមើលទង្វើររបស់មនុស្សជាច្រើន ក្នុងពិធីជប់លៀង Coktail មួយ នាឆ្នាំ២០០៧ ។ ក្រោយមក អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ បានផ្តុំវិភាគទិន្នន័យ ទទួលបានលទ្ធផលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ ។មនុស្សស្ទើរតែទាំងអស់ ដែលស្ម័គ្រចិត្តចូលរួម ក្នុងការសិក្សានេះ សុទ្ធតែចង់ជួបសារជាថ្មី នូវអ្នកដែលមានភេទផ្ទុយ ហើយចរិតចម្លែកផ្ទុយពីខ្លួន ។ តាមពួកគេឲ្យដឹងនោះ ចរិតកាន់តែផ្ទុយគ្នា កាន់តែទាក់ទាញ កាន់តែ “ស្រូប” គ្នា ដូចដុំដែកឆក់ ។ ចរិតដែលខុសគ្នា ដូចមេឃនិងដី វានឹងសាងនូវគ្រឹះរឹងមាំ ព្រោះវា “បង្គ្រប់” ឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ។
ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ បានវិភាគឃើញថា ទាំងនោះ ជាសម្តីពុំពិតជាក់ស្តែងទេ! ។ ការសិក្សាជួយបន្តទៀត និងក្នុងទ្រង់ទ្រាយពិភពលោក បានរៀបចំធ្វើនៅឆ្នាំ២០០៩ ។ ពួកអ្នកចូលរួមត្រូវបានគេសាកសួរ អំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់គូស្នេហ៍ ដែលគេចង់បាន ហើយមនុស្សដល់ទៅ ៨៥,៧% បានពណ៌នាពីបុគ្គលក្ខណៈរបស់ “ខ្លួនគាត់” ទៅវិញ ។ លទ្ធផលនោះ ចង្អុលឲ្យឃើញថា មនុស្សស្ទើរតែទាំងអស់ តែងចង់ស្វែងរកអ្នកមានចរិត “ដូចគ្នា” ពុំមែនអ្នកដែល “បញ្ច្រាស់” ទិស នឹងខ្លួនទេ ។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានសន្និដ្ឋានថា ទង្វើរស្រូបទាញពីសភាពនៃចរិត “មិនស្របគ្នា” កើតឡើងបែបសភាវៈ ព្រោះមនុស្សតែងចង់បានអ្វីដែលប្លែក អ្វីដែលទាញចំណាប់អារម្មណ៍គេ (ព្រោះវាផ្ទុយគ្នា) ។ ក៏ប៉ុន្តែ ដើម្បីទទួលបាននូវស្នេហា១ដែលមានសុភមង្គលយូរអង្វែងនោះ ចាំបាច់ត្រូវមានការយោគយល់ អាធ្យាស្រ័យ និងភាព “ដូចគ្នា” ភាគច្រើន នៃចរិយាមាយាទ ។
៤- អត្តចរិករបស់មនុស្ស គឺនិយម “សៅគ្រី”
នាបំណាច់ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១ ទស្សនាវដ្តី New York Times បានប្រកាសពីអត្ថបទស៊ើបអង្កេតសង្គមមួយ ក្នុងនោះ បានចង្អុលបង្ហាញពីកំណើន “ប្រថុញ៉ុច” នៃភាពពុំ “ស្មោះស្ម័គ្រ” របស់មនុស្សភាគច្រើន ។អត្ថបទនេះ បានផ្តល់នូវសក្ខីកម្មគួរឲ្យ “ដាច់ផ្ញារ” អំពីរឿងសាហាយស្មន់ ទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទជាមួយ “មនុស្សក្រៅ” របស់គូស្វាមីភរិយា ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃអត្ថបទនេះ អ្នកនិពន្ធបានចោទសំណួរ១ឡើងថាៈ តើវាដល់វេលាដែលថា ការ “ស្ថាបនា” ជីវភាពស្នេហាសុភមង្គល១ជាមួយគ្នានោះ ចាំបាច់ត្រូវចាប់បង្ខំឲ្យដេកលើគ្រែជាមួយគ្នារាល់យប់ដែរ ឬទេ?
ប៉ុន្តែ បើតាមការវិភាគរបស់ក្រុមអ្នកមនុស្សសាស្ត្រ គឺការស្មោះត្រង់ ដើរតួនាទីស្នូលក្នុងជីវិតរបស់មនុស្ស (អាពាហ៍ពិពាហ៍ និងសុភមង្គល) ។ ការស្មោះស្ម័គ្រនេះឯង ជាកូនសោរនាំមកនូវកំណើនរបស់មនុស្ស ការពារទារក ធានាដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ លោតផ្លោះរបស់មនុស្សលោក ។
ការភព ប្រសព្វប្តី១ប្រពន្ធ១ ក៏មានទាក់ទងដល់កំណើននៃទំហំរបស់ខួរក្បាលមនុស្សដែរ ។ ភស្តុតាងគឺ ៩៥% នៃពពួកចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះ ហហើយសុទ្ធសឹង “រួមសង្វាស់ប៉ាតណា ប៉ាតណី” នោះ ពុំមានខួរក្បាលរីកចំរើនទេ ៕
No comments:
Post a Comment